Veiligheid en gezondheid op het werk en weer aan het werk gaan.
Elke situatie is anders en de veiligheids- en gezondheidsmaatregelen die moeten worden getroffen, kunnen dan ook sterk variëren. De werknemer moet mogelijk Medische revalidatie is erop gericht de functionele of geestelijke vermogens en de levenskwaliteit van personen met lichamelijke of geestelijke beperkingen of handicaps te herstellen. (zoals fysiotherapie) ondergaan of Arbeidsrevalidatie (of beroepsrevalidatie) is erop gericht mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking of handicap te helpen om de hindernissen te overwinnen die hen belemmeren om werk of een andere nuttige bezigheid te vinden, te behouden of te hervatten. krijgen (zoals opleidingen om nieuwe vaardigheden te leren als hij/zij zijn vroegere functie niet langer kan uitoefenen). Ook kan het nodig zijn om de werkplek aan te passen op grond van een beoordeling van de fysieke belasting, of om de werktijden te wijzigen om vermoeidheid te voorkomen of om ervoor te zorgen dat de werknemer niet tijdens de spits moet reizen.
De rol van risicoanalyses
VGW-deskundigen kunnen het re-integratieproces ondersteunen door risicoanalyses uit te voeren wanneer werknemers na ziekte of letsel weer aan de slag gaan, of wanneer zij een gezondheidsprobleem hebben dat hun werk kan beïnvloeden of erdoor kan worden beïnvloed. De Belgische werknemer die gedurende vier weken of meer afwezig is geweest mag een medisch onderzoek vragen bij de arbeidsgeneesheer om de nodige ondersteuning voor een terugkeer naar het werk te bespreken. De arbeidsgeneesheer is verplicht de medische resultaten samen te voegen met de resultaten van een onderzoek naar het werk dat de werknemer uitvoert of kan uitvoeren. De arbeidsgeneesheer moet op deze basis eventuele beletsels voor een terugkeer identificeren en bepalen of de werknemer:
- Tewerkgesteld kan worden in de voorziene activiteit;
- Tewerkgesteld kan worden in de voorziene activiteit indien bepaalde maatregelen genomen worden;
- Tewerkgesteld kan worden in een andere activiteit gezien de onmogelijjkheid om dezelfde taak te hernemen;
- Definitief ongeschikt is om terug te keren naar het werk.
Bij de risicobeoordeling moeten onder meer de volgende vragen worden bekeken:
- Komt de gezondheid van de werknemer verder in het gedrang als hij dezelfde functie blijft uitvoeren (bv. werkbelasting, ploegendienst)?
- Is het vermogen van de werknemer om zijn taak veilig en doeltreffend uit te voeren aangetast door de ziekte of het letsel (werken op hoogte moet bijvoorbeeld worden beperkt als het risico bestaat dat de werknemer duizelig wordt of het bewustzijn verliest)?
- Volgt de werknemer nog steeds een behandelplan?
- Kan de medicatie die de werknemer neemt bepaalde bijwerkingen hebben?
De medische adviseurs van de zorgverzekeraars hebben ook een belangrijke rol te spelen in de beoordeling van de werkbekwaamheid van de werknemer en de aanpassing van het werk. De medische adviseurs mogen een medisch onderzoek vragen van elke werknemer die afwezig is op het werk en die genieten van een vergoeding betaald door de zorgverzekeraar. In de meeste gevallen vindt dit dus enkel plaats voor een afwezigheid vanaf zes tot acht weken. Na het medisch onderzoek door een geneesheer kunnen zowel de medisch adviseur als de geneesheer beslissen om een eind te maken aan de werkonderbreking. De medische adviseur kan “activeringsmaatregelen” zoals een progressieve terugkeer naar het werk (bijvoorbeeld door deeltijds werk) of een overplaatsing voorstellen.
Aanpassingen van de werkplek
Tijdens het herstel van de betrokkene kunnen tijdelijke regelingen worden getroffen. Als het letsel of de ziekte tot blijvende beperkingen leidt, kunnen langdurige regelingen en aanpassingen van de werkplek worden overwogen waarin rekening wordt gehouden met het verminderde
Het werkvermogen kan worden omschreven als het evenwicht tussen de middelen waarover iemand beschikt en werkgerelateerde factoren. Het werkvermogen wordt ook beïnvloed door de omgeving buiten het werk. Tot iemands persoonlijke middelen behoren onder meer: (1) zijn gezondheid en functionele capaciteiten; (2) zijn competenties en vaardigheden; (3) zijn waarden, attitudes en motivatie. Onder werkgerelateerde factoren vallen de inhoud van het werk, de werkomgeving, de werkorganisatie en het leiderschap. (Bron)
.Enkele voorbeelden van aanpassingen van de werkplek zijn:
- aanpassingen van de werkpost (zoals het opnieuw afstellen van uitrusting om de veiligheid te verhogen of het toegankelijker maken van de bedrijfsterreinen en -gebouwen);
- flexibelere werktijden (bv. om behandelingen of doktersafspraken bij te wonen);
- een verminderde werklast (bv. door alternatief werk aan te bieden).